CRNOGORSKE MUZIČKE GODIŠNJICE

Dr Marijana Kokanović Marković, vanredna profesorka na Katedri za Muzikologiju i etnomuzikologiju Akademije umetnosti Univerziteta u Novom Sadu, diplomirala je muzičku pedagogiju i muzikologiju, i magistrirala i doktorirala muzikologiju na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Učestvovala je na brojnim kongresima i na projektima, u zemlji i inostranstvu. Objavila je monografiju Društvena uloga salonske muzike u životu i sistemu vrednosti srpskog građanstva u 19. veku (Beograd, 2014), a u koautorstvu sa Ladom Duraković, u Puli, 2020, knjigu Franz Lehár kapelnik carske i kraljevske mornarice u Puli (1894−1896). Autorka je studija objavljenih u domaćim i inostranim časopisima i zbornicima, kao i leksikografskih jedinica (Srpski biografski rečnik, Srpska enciklopedija, Österreichisches Musiklexikon online, Grove Music Online). Priredila je prvu knjigu sabranih dela Kornelija Stankovića, Klavirska muzika Kornelija Stankovića (Beograd, Novi Sad, 2004) i Iz novosadskih salona: album salonskih igara za klavir (Novi Sad, 2010). U fokusu njenih naučnih interesovanja je muzika 19. vijeka, a posebno popularni žanrovi (salonska i vojna muzika, opereta) u srpskim, balkanskim i evropskim okvirima.

Luka Ilijin Milunović, na Cetinju je završio osnovnu školu i gimnaziju. Studirao je na Ekonomskom fakultetu u Titogradu i Beogradu. Objavljuje radove iz ekonomske (turizam), ekološke (šumarstvo, lov) i dominantno kulturne prošlosti Crne Gore (teatar), i iz šaha (internacionalni suduja FIDE). Učestvovao je u desetak većih projekata državnog i međunarodnog karaktera. Uredio je dvadesetak monografskih publikacija i bio je glavni urednik periodičnih publikacija: Dani Skadarskog jezera, Jezerski vrh i Soa nebeska (br. 25–30). Bio je predsjednik (Mi) i član Izdavačkoga savjeta (Ars, 1986/88; Cetinjski list, 1989/90.), te član redakcija časopisa: Montelovac, Arhivski zapisi i Gledišta. Učestvovao je na jedanaest naučnih skupova. U naučnoj, stručnoj i opštoj periodici objavio je više od 500 studija, eseja i priloga, te šesnaest posebnih priloga u monografskim publikacijama. Jedan je od priređivača pet posebnih monografskih publikacija i četvorotomnog izdanja enciklopedijskog karaktera. Koautor je dvije izložbe dokumenata. Autor je četiri samostalnih, a priređivač šest monografskih publikacija, te odgovorni urednik jednog zbornika radova. Dobitnik je 30 posebnih oficijelnih priznaja i nagrada institucija i organizacija iz Crne Gore i inostranstva.

Mr Dobrila Popović, savjetnica za muzičku djelatnost Ministarstva kulture Crne Gore, završila je osnovne i poslijediplomske studije iz oblasti Harmonija i harmonska analiza na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Stručno se usavršavala na Državnom konzervatorijumu Santa Cecilia u Rimu na Corso superiore per la composizione, kod maestra Maura Bortolotija. Prosvjetnim radom u Srednjoj muzičkoj školi i na Muzičkoj akademiji u Podgorici bavila se više godina kao profesor za predmete solfeđo i harmonija sa harmonskom analizom. U saradnji sa Zavodom za udžbenike i nastavna sredstva Podgorica, u dužem vremenskom periodu obavlja poslove recenzenta za udžbenike muzičke kulture a jedna je od autora udžbenika, priručnika za nastavnike i CD materijala za Muzika 7, Muzika 9 i Muzička kultura 9. U obnovljenom Nacionalnom pozorištu u Podgorici uspostavila je koncertnu djelatnost kao jednu od segmenata rada teatra. Organizovala je brojne koncerte posvećene promociji mladih talenata, ali i koncerte afirmisanih muzičara iz zemlje i inostranstva. Priredila je više projekata međunarodne saradnje za šta je nagrađivana medaljama Societa Dante Alighieri Reggio Calabria i medaljom Accademia Hipponiana Vibo Valencia, u Italiji, kao i medaljom Asocijacije Apostolopoulos, u Grčkoj.

Dr Ivana Marić diplomirala je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, na odsjeku Opšta muzička pedagogija. Postdiplomske studije završila je na Muzičkoj akademiji na Cetinju, a doktorski rad Duhovna muzika kompozitora XX stoljeća porijeklom iz Kotora, Tripa Tomasa, Antuna Homena, Ivana Brkanovića i Antuna Kopitovića sa posebnim osvrtom na harmonijski jezik odbranila je na Muzičkoj akademiji Sveučilišta u Zagrebu. Autorka je više radova objavljenih u eminentnim domaćim i stranim naučnim časopisima, prije svega u Godišnjaku Pomorskog muzeja Kotor, Boki – časopisu iz nauke, kulture i umjetnosti (Herceg Novi), Vaspitanju i obrazovanju, Glasniku odjeljenja umjetnosti Crnogorske akademije nauka i umjetnosti (Podgorica), Bokeškom ljetopisu (Kotor) i Pasionskoj baštini (Zagreb), kao i u zbornicima radova sa međunarodnih naučnih skupova. Radovi obuhvataju oblasti istorije i teorije muzike, muzičke harmonije, muzičkih oblika, kontrapunkta i analize vokalne literature, ali i teorije drame, lingvistike i dr. Živi i radi u Kotoru, gdje je započela pedagošku karijeru u Školi za osnovno i srednje muzičko obrazovanje Vida Matjan. Članica je Odbora za muzičku umjetnost Crnogorske akademije nauka i umjetnosti u Podgorici.

Aleksandra Magud, sopran, završila je Osnovnu i srednju muzičku školu Vida Matjan u Kotoru, u klasi prof. Mirele Šćasni. Diplomirala je na Muzičkoj akademiji u Sarajevu, u klasi prof. Georgija Minova. Učestvovala je na više državnih i međunarodnih takmičenja i osvajala brojne nagrade. Zbog najboljeg prosjeka na studijskoj godini dva puta je bila nagrađivani student. Solista je Hora Srpskog pjevačkog društva Jedinstvo, s kojim ima zapažene nastupe u zemlji i inostranstvu. Magistrirala je u klasi čuvene Radmile Bakočević na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Radi kao profesor solo pjevanja u ŠOSMO Vida Matjan u Kotoru.

Dejan Krivokapić, pijanista, osnovnu i srednju muzičku školu završio je u Kotoru. Školovanje je nastavio na Muzičkoj akademiji u Istočnom Sarajevu, gdje je i diplomirao na klavirskom odsjeku, u klasi prof. Dejana Stošića. Postdiplomske studije je završio na Akademiji umjetnosti u Bijeljini, u klasi prof. Aleksandre Radosavljević, na odsjeku za klavir. Radi u Školi za osnovno muzičko obrazovanje u Herceg Novom kao profesor klavira od 2010. godine, a u Osnovnoj i srednjoj muzičkoj školi Vida Matjan u Kotoru od 2014. godine. U radu sa učenicima postiže zapažene rezultate, o čemu svjedoče brojne nagrade na državnim i internacionalnim takmičenjima. Nastupa kao solista i član je nekoliko kamernih sastava.

Formiranje crnogorske vojne muzike počelo je krajem 1871. godine, kada je Crnogorsko praviteljstvo angažovalo dirigenta Antona Šulca. Poslije Drugog svjetskog rata, odlukom vrhovne komande FNR Jugoslavije, 1949. godine, za potrebe Vojske i građanstva po garnizonima formiran je veći broj manjih i većih orkestara. Centralni orkestar za područje Crne Gore oformljen je u tadašnjem Titogradu, gdje je započela zlatna era vojnog orkestra. U svom repertoaru njeguje muziku svih razdoblja s posebnim akcentom na popularnu muziku druge polovine 20. vijeka. Osnovni zadatak Orkestra je učestvovanje u državnim i vojnim protokolima, ali i da svojim javnim koncertima bude most između vojske i naroda. Vojni orkestar je imao nastupe na manifestacijama većih razmjera, kao što su Zimske olimpijske igre u Sarajevu, 1984. godine, Festival vojničkih pjesama u Beogradu, Međunarodni susreti orkestara u Sarajevu, Džez festival u Podgorici. Takođe, nastupao je s vojnim orkestrima Sjeverne Makedonije, Grčke, Albanije, Bugarske, Slovenije i Velike Britanije. Učestvovao je u pozorišnoj predstavi Bure baruta, Crnogorskog narodnog pozorišta.