KOTORART KAMERNI ANSAMBL

petak, 6. avgust

Crkva Sv. Duha, 21.30 h

 

MARIJA ĐURĐEVIĆ ILIĆ, flauta (Srbija / Crna Gora)

IVANA DAKIĆ, oboa (Srbija)

PETAR GARIĆ, klarinet (Crna Gora)

ANTONIO NASEVSKI, fagot (Sjeverna Makedonija / Crna Gora)

NIKOLA ĆIRIĆ, horna (Srbija )

RATIMIR MARTINOVIĆ, klavir (Crna Gora / Srbija)

 

Marija Đurđević Ilić, flautistkinja, završila je Srednju muzičku školu Dr Miloje Milojević u Kragujevcu, a potom diplomirala i magistrirala na Muzičkoj akademiju na Cetinju, u klasi prof. Ljubiše Jovanovića, sa najvišim ocjenama. Tokom studija, ostvarila je izuzetne rezultate koji su je doveli u sâm vrh flautskog izvođaštva na prostorima bivše Jugoslavije. Postala je laureat flautskih festivala u Valjevu, Podgorici, Kotoru i Međunarodnog takmičenja Petar Konjović u Beogradu. Usavršavala se na brojnim majstorskim kursevima vodećih svjetskih flautista. Učestvovala je na manifestacijama i domaćim festivalima: A Tempo, Grad teatar Budva, DEUS u Podgorici, Barski ljetopis; ICA (International Montenegro Music Festival) u Baru, KotorArt. Od 2007. godine članica je Crnogorskog simfonijskog orkestra na mjestu prve flaute. Vanredni je profesor na odsjeku flaute na Muzičkoj akademiji na Cetinju. Svira na četrnaestokaratnoj zlatnoj flauti Nagahara.

Ivana Dakić, oboistkinja, završila je Muzičku školu Kosta Manojlović. Dobitnica je brojnih prvih nagrada na republičkim i saveznim takmičenjima. Kao najbolji učesnik saveznog takmičenja u Sloveniji, izabrana je za predstavnika takmičenja koje se održava u Ženevi. Diplomirala je obou na Muzičkoj akademiji, u klasi prof. Ljubiše Petruševskog, u čijoj je klasi i magistrirala. Kao najbolji student duvačkog odsjeka, dobila je Nagradu Bruno Bruni. Nastupala je kao solistkinja sa Simfonijskim orkestrom Radio Televizije Srbije, kvartetom Beloti i kvartetom Mokranjac, s kojim je premijerno izvela i snimila djelo 7 priča o broju 7, Zlatana Vaude, kao i s kamernim orkestrom, s kojim je izvela Koncert za violinu i obou, Johana Sebastijana Baha. Zaposlena je u Simfonijskom orkestru RTS-a na mjestu solo oboe, a prije toga radila je u Narodnom pozorištu u Beogradu, Beogradskoj filharmoniji, orkestru Makris, Crnogorskom simfonijskom orkestru, orkestru Opere Madlenijanum, orkestru Muzikon, Sarajevskoj filharmoniji. Članica je trija Femina, duvačkog kvinteta RTS-a. Osnivač је Oboa Festa koji se održava u Beogradu.

Petar Garić, klarinetista, nakon Srednje muzičke škole Vasa Pavić u Podgorici, u klasi prof. Veselina Bogićevića, diplomirao je na osnovnim i poslijediplomskim studijama klarineta na Muzičkoj akademiji na Cetinju, u klasi prof. Anta Grgina, sa najvišom ocjenom. Od 2003. godine radio je kao prvi klarinetista u Simfonijskom orkestru RTCG, a od osnivanja Muzičkog centra Crne Gore zaposlen je u Crnogorskom simfonijskom orkestru na poziciji prvog klarineta. Na Muzičkoj akademiji na Cetinju radi kao samostalni predavač na predmetu klarinet. Nastupao je kao solista, a  kao kamerni i orkestarski muzičar nastupao je u Crnoj Gori, Bosni i Hercegovini, Sjevernoj Makedoniji, Hrvatskoj, Srbiji, Italiji, Austriji, Francuskoj, Njemačkoj i Turskoj.

Antonio Nasevski, fagotista, diplomirao je na Fakultetu muzičke umjetnosti Univerziteta Ćirilo i Metodije u Skoplju (Sjeverna Makedonija), u klasi prof. Marjana Miloevskog. Tokom školovanja osvojio je veliki broj nagrada na nacionalnim i međunarodnim takmičenjima. Nastupao je kao član više orkestara i kamernih ansambala, među kojima su Orkestar Makedonske opere i baleta, Makedonska filharmonija, Niški simfonijski orkestar, Skopski duvački kvintet, Crnogorski duvački kvintet. Kao studijski muzičar sarađuje sa produkcijom Fames project u Sjevernoj Makedoniji. Učestvovao je na brojnim festivalima, kao solista, ali i u kamernim ansamblima i orkestrima, od kojih se izdvajaju Ohridsko ljeto, Dani makedonske muzike, KotorArt, Barski ljetopis. Od 2014. godine zaposlen je u Crnogorskom simfonijskom orkestru na poziciji prvog fagota.

Nikola Ćirić, hornista, završio je osnovne i master studije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi prof. Nenada Vasića, i postdiplomske studije na Univerzitetu Mozarteum u Salzburgu, u klasi prof. Radovana Vlatkovića. Kao solista, nastupao je s Nacionalnim simfonijskim orkestrom Paragvaja, Simfonijskim orkestrom iz Harbina (Kina), Orkestrom Musica Sacra Buenos Aires (Argentina), Beogradskom filharmonijom, Vojvođanskim simfonijskim orkestrom, Kamernim orkestrom Festivala Bunt i Niškim simfonijskim orkestrom (Srbija). Sarađivao je s istaknutim dirigentima i umjetnicima, među kojima su: Zubin Mehta, Kšištof Penderecki, Hajnrih Šif, Radovan Vlatković, Matijas Rac, Paskals Moraga, Hansjerg Šelenberg. Bio je predavač na Festivalu Verbije u Švajcarskoj, a majstorske kurseve držao je u Engleskoj, Paragvaju, Bugarskoj, Srbiji, Hrvatskoj, Rumuniji, Švajcarskoj, Kini, gdje je, pored rada s mladim hornistima, govorio o svom sistemu mentalne pripreme Muzičar bez stresa. Bio je član Opere Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu, strani ekspert na Kineskom muzičkom konzervatorijumu u Pekingu. Na poziciji je solo horniste Beogradske filharmonije od 2015. godine.

Ratimir Martinović, pijanista, nakon klase Emilije Spasojević, preko novosadskih profesora Frederika Stankovića i Arba Valdme, našao je višegodišnjeg pedagoga u Kemalu Gekiću, jednom od najvećih virtuoza današnjice. Diplomirao je 1999, a magistrirao 2002. godine, dirigujući i svirajući djela Mocarta i Hajdna, uz cjelovečernji resital Bahovih djela. U klasi Kemala Gekića učio je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu i Internacionalnom univerzitetu Floride u Majamiju (SAD). Osnivač je i direktor Festivala KotorArt i Fondacije Vasilije Mokranjac. Jedan je od najmlađih redovnih profesora u istoriji Univeriteta u Novom Sadu. Nastupao je na više od sedam stotina koncerata, sa preko šezdeset orkestara u Evropi, Aziji, Južnoj i Sjevernoj Americi, u dvoranama: Karnegi hol u Njujorku, Park muzike u Rimu, Rudolfinum i Dvoržak u Pragu, Šangajski centar orijentalne umjetnosti, Glen Guld u Torontu, Lisinski u Zagrebu itd. Čest je gost žirija klavirskih takmičenja u Italiji, Velikoj Britaniji, Južnoj Africi, Turskoj, Njemačkoj, Hrvatskoj, kao i voditelj majstorskih radionica. Snimio je tri kompakt-diska, s Goldberg varijacijama, J. S. Baha, s djelima Baha, Mocarta, Šopena, Bramsa i Prokofjeva, kao i s kompletnim klavirskim opusom Vasilija Mokranjca.